معنی کمان ساز در لغت نامه دهخدا

کمانگر و آنکه کمان می سازد. (ناظم الاطباء). کمان سازنده. آنکه کمان سازد. (فرهنگ فارسی معین) :، ز غمزه تیر و از ابرو کمان ساز، همه باریک بین و راست انداز.، نظامی.، و رجوع به مادۀ بعد شود

معنی کمان ساز - جستجوی لغت در جدول جو

کمان ساز

لغت نامه دهخدا

کمان ساز

فرهنگ لغت هوشیار

زمانه ساز

سازگار با روزگار، کسی که با اوضاع و احوال روزگار می سازد و شکایت نمی کند

فرهنگ فارسی عمید

کلان سال

پیر، سال خورده

فرهنگ فارسی عمید

کمان دان

ظرفی که کمان را در آن بگذارند، قربان، نیم لنگ، کمانچوله

فرهنگ فارسی عمید

کمان دار

دارندۀ کمان، کسی که در تیراندازی با کمان مهارت دارد، کمان گیر

فرهنگ فارسی عمید

کهن ساز

(دَ / دِ)

کهنه ساز. کهنه ساخته. که در زمان قدیم ساخته شده باشد. مقابل نوساز:
تیغ نظامی که سرانداز شد
کند نشد گرچه کهن ساز شد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

چمن ساز

(اَ)

باغبان. (آنندراج) (ناظم الاطباء). مرادف چمن آرای و چمن پیرای و چمن طراز. (از آنندراج) :
پیری شکوفه کرد و اجل شد ثمرفشان
صد رنگ آرزوست چمن ساز ما هنوز.
میان ناصر علی (از آنندراج).
رجوع به چمن آرای، چمن پیرای و چمن طراز شود

لغت نامه دهخدا

کمین سازی

(کَ)

حالت و چگونگی کمین ساز:
اجل بر جان کمین سازی نموده
قیامت را یکی بازی نموده.
نظامی.
و رجوع به کمین ساز شود

لغت نامه دهخدا

کلاه ساز

(تَ لَ / لِ وَ)

سازندۀکلاه. کلاهدوز. (فرهنگ فارسی معین) ، کنایه از آن که برای دیگران پاپوش دوزد و تولید مزاحمت کند. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به ماده بعد شود

لغت نامه دهخدا

کین ساز

(تَ/ تُو بَ / بِ)

آنکه موجب دشمنی و عداوت گردد، آنکه میان دیگران خصومت افکند، جنگ آور، جنگجو:
به هر سو که رو کرد کین ساز بود
میانشان یکی آتش انداز بود،
اسدی (گرشاسبنامه چ یغمائی ص 85)

لغت نامه دهخدا

کمین ساز

(تَ/ تِرْ بَ گَ)

کمین دار. آنکه در کمین نشیند. (آنندراج). کمین کننده. (فرهنگ فارسی معین). کمین آور:
کمین سازان محنت برنشستند
یزک داران طاقت را شکستند.
نظامی.
و رجوع به کمین دار و کمین کننده شود

لغت نامه دهخدا